Docent worden? Dat had ik vroeger nooit bedacht
Als je mij zou vragen wat ik belangrijk vind in mijn lessen, dan is het dit: studenten moeten zich gezien en gehoord voelen. Of je nou stil bent of juist altijd een mening klaar hebt – je mag er zijn. Dat gevoel wil ik elke dag meegeven als docent burgerschap op Techniek College Rotterdam.
Docent worden? Dat had ik vroeger nooit bedacht. Ik werkte jarenlang in de supermarkt, groeide door tot leidinggevende, maar voelde dat er iets miste. Tegelijkertijd volgde ik een mbo-opleiding – geen makkelijke combinatie. Wat me op de been hield? Mijn moeder. Ze bleef zeggen: “Doe het nou gewoon, ook als het een ander pad is dan je dacht. Het komt goed.” En ze had gelijk.
Ik haalde mijn diploma’s op niveau 2, 3 én 4 en wilde door naar het hbo. Alleen... ik wist niet wat. Tot oud-docenten tegen me zeiden: “Jij moet het onderwijs in.” Eerst moest ik daar niets van weten. Mijn beeld van een docent was streng en afstandelijk. Maar toen dacht ik: wat nou als ik het onderwijs juist kan veranderen?
Tijdens de opleiding tot docent maatschappijleer ontdekte ik hoe goed het contact met studenten me ligt. Burgerschap is een vak vol gesprekken en actualiteit – precies mijn ding. In mijn klas is iedereen welkom. Ook als iemand te laat binnenkomt, zeg ik: “Fijn dat je er bent.” Daarna hebben we het er op een rustig moment over. Want iedereen heeft z’n eigen verhaal, en ik wil dat studenten voelen dat ze er mogen zijn.
Zelf weet ik hoe belangrijk het is als er écht iemand naar je luistert. Op school had ik fijne docenten, maar soms miste ik net die ene die naast me kwam staan. Die rol probeer ik nu zelf te pakken. Niet alleen in de les, maar ook daarbuiten.
En ik maak me sterk voor gelijke kansen – vooral als het gaat om stage. Nog te vaak worden studenten afgewezen op iets wat niets met hun talent te maken heeft. Dat moet anders.
Via LinkedIn deel ik mijn ervaringen als jonge docent. Ik hoop daarmee te laten zien hoe mooi en waardevol het mbo is. Want geloof me: hier gebeuren dingen die echt het verschil maken.
Ben ik inmiddels de docent die ik vroeger zelf nodig had? Ja, steeds meer. Maar ik ben nog lang niet klaar. Er zijn nieuwe doelen, nieuwe plannen. Want één ding weet ik zeker: je bent nooit uitgeleerd.